Gisterenavond was ik alleen thuis, kindjes vredig aan het slapen, het lief naar een vergadering en daarna op café :)
Na een ontspannende film-avond waarbij ik schaamteloos een hele(!) zak chips had leeggesmikkeld, besloot ik rond 22u om toch nog "eventjes snel" mijn naaimachine op te stellen..
Ik viste 30cm tricot zonder doel uit mijn kast en tekende het patroon voor een tuniekje uit Ottobre 1/2014
Tekenen, knippen en framilon stikken, so far so good!
Toen begon de miserie: na eerst gele boordjes te hebben genaaid, werden deze terug losgetornd want ze waren toch net niet de juiste kleur..
Bij het naaien van de groene boordjes brak mijn laatste tweelingnaald... Jammer, dan maar wat onprofessioneel afwerken met enkel stiksel dacht ik..
Mijn stof kwam ook nog eens vast te zitten waardoor ik bredere armsboorden moest naaien om een gat te verdoezelen!
Alsof dat nog niet genoeg frustratie was om 24u snachts, had ik toch niet de juiste kleur groen in huis om de zoom af te werken (dat werd dus de donkergroene kleur van de boordjes), en kwam ik er halverwege de zoom achter dat de draad op mijn spoeltje op was!
Rond 1u snachts kwam het lief thuis, was het tuniekje eindelijk afgewerkt, en werd het mooi bevonden :)
Al een chance dat die niets kent van technisch juiste afwerkingen, maar het gewoon een schattig tuniekje vind!
Na mij deze nacht een absoluut prutsende beginner te voelen, was ik deze ochtend toch vrij tevreden :)
Oké, wat eigenlijk een ontspannend uurtje moest zijn werden een paar frustratie-uren... Maar het past en ze is er schattig mee! Hoera! ;)
Overal opkruipen is haar nieuwe hobby :)
Hebben jullie ook al zo'n gesukkel verhaal? Wees vrij om het te delen ;)
Er werd btw al een nieuwe tweelingnaald in huis gehaald, en vanavond begin ik vol goede moed aan een 2e tuniekje (miss wel beetje langer maken)
Stof: juffertje uil
Patroon: blue orange, nr13 uit Ottobre 1/2014